هدف: هدف این مقاله، بررسی سه مفهوم مهم در محتواهای آموزشی، شامل دانستن(Know)، مهارت(Do) و بودن(Be) و تطبیق آنها بر کتاب اندیشۀ اسلامی 1، تألیف مهدی ترتیفی، به منظور تبیین مباحث نوین آموزشی مرتبط با درسهای معارف اسلامی در دانشگاهها بود. در آموزش تلفیقی، بررسی این سه با عنوان اختصاری چتر KDB انجام گرفته است. روش: در این مقاله با انجام پژوهش به روش کتابخانه ای و با رویکرد توصیفی، تبیینی و میان رشته ای، نیازهای محتواهای آموزشی، برای رسیدن به استانداردهای مدّ نظر در آموزش تلفیقی و به ویژه چتر KDB بیان شده است. نتیجه گیری: نتیجۀ مدّ نظر در این مقاله، پاسخ به سه پرسش مهم ذیل در تدوین محتوای آموزشی و تطبیق آن بر کتاب درسی اندیشۀ اسلامی 1 است: یادگیرندگان چه چیزی را باید بدانند، چه چیزی انجام دهند و چگونه افرادی باشند؟ از آنجا که پاسخ به این پرسشها یکی از دغدغه های متخصصان تدوین برنامه های درسی، به خصوص با گرایش آموزش میان رشته ای است، توجه به آنها باید یکی از الزامات تألیف کتابهای درسی قرار گیرد. گفتنی است که کار تطبیقی انجام گرفته در این مقاله، فاقد پیشینۀ پژوهشی قابل ذکر است.

تربیت بدنی تلفیقی (integrated physical education) در مدارس و سیستم آموزش و پرورش جهان از اوایل قرن بیستم در مطالعات و منابع آموزشی مطرح شد و در سال های اخیر در اغلب کشورهای جهان توجه ویژه ای به نام برنامه به ویژه در مدارس ابتدایی معطوف گشته است. امروز اکثر کشورها با تشخیص ضعف برنامه های سنتی خود، به کارایی و بهره دهی آموزش ادغامی و تلفیقی اعتقاد و اطمینان پیدا کرده و یا به کار گیری این روش توانسته اند تحولی در آموزش درس تربیت بدنی و ورزش، که توام با دروس دیگر انجام می گیرد- به وجود آورند و از این طریق نیازهای اساسی آموزشی یادگیرندگان را رفع کنند.هدف از برنامه های آموزش ادغامی و تلفیقی فقط ارتباط دادن یک یا چند موضوع درسی به یکدیگر یا رفع تکلیف آموزش نیست، بلکه هدف اصلی، ادغام و تلفیق متفکرانه و هوشمندانه و با برنامه است که رسیدن به این هدف کار مشکلی است. در این نوع ادغام و تلفیق باید هویت اصلی دروسی که به صورت ادغامی و تلفیقی آموزش داده می گردند حفظ شود تا استمرار آموزش و یادگیری بعد دچار مشکل نشود. در این نوع برنامه ریزی باید مواد و مفاهیم آموزش سازماندهی شده با روش های آموزش جدید و نو تدریس شوند. تجاربی که از اجرای موفق برنامه های آموزش ادغامی و تلفیقی در کشورهای مختلف جهان به دست آمده نشان می دهد که معرفی برنامه های تلفیقی یک استراتژی جدید برای افزایش همکاری میان معلمان و افزایش سطح انگیزش دانش آموزان برای یادیگری بهتر و افزودن بر زمان و تعداد دفعات کلاس های دروس ادغامی به چندین برابر است. از طرفی به کار گیری این روش، زمینه یادگیری را در دروس ادغامی افزایش میدهد و ارتباط کاربردی دروس نسبت به یکدیگر را نشان می دهد.در خصوص نوع ادغام و تلفیق برنامه های آموزش تربیت بدنی و ورزش فوگارتی بیان کرده که ادغام برنامه آموزشی هم باید درونی باشد (ادغام مفاهیم تربیت بدنی و ورزش با یکدیگر) و هم بیرونی (ادغام تربیت بدنی و ورزش با دروس دیگر) که در این مقاله در خصوص این موارد بحث شده است.ضمنا در این مقاله به معایب و محاسن به کار گیری این شیوه آموزشی در مدارس و دانشگاه ها اشاره گردیده است. همچنین تحقیقاتی که نشان دهنده مزیت و برتری به کار گیری این روش نسبت به روش های سنتی دیگر است، مورد بررسی قرار گرفته و سرانجام به راهبردهای کاربردی و پیشنهادی و نمونه ای از دروس قابل تلفیق اشاره شده است.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

مقدمه: عصر کنونی شاهد پیشرفت چشمگیری در زمینه فن آوری بوده است. یکی از جدیدترین فناوری ها واقعیت مجازی می باشد. واقعیت مجازی در بسیاری از مناطق مختلف زندگی ما ادغام شده است، از بازی های ویدیویی گرفته تا موارد مختلف استفاده صنعتی و همچنین در زمینه آموزش، مسافرت، مراقبت های بهداشتی، سرگرمی و تحقیق. علاوه بر این مطالعات بسیاری به اهمیت تکنولوژی واقعیت مجازی در زمینه های روانشناسی و درمان اختلالات روانی مانند ترس از پرواز، مدیریت استرس و بسیاری موارد دیگر اشاره کرده اند. علی رغم سود مندی ارائه شده برای واقعیت مجازی، نگرش بیماران مبتلا به اختلالات روانی نسبت به استفاده از آن هنوز نامشخص است. لذا هدف این مطالعه طراحی پرسشنامه ای با هدف میزان پذیرش تکنولوژی واقعیت مجازی در بین بیماران مبتلا به اختلالات روانی بود. روش کار: این مطالعه ی طراحی و پیاده سازی ابزار در دو فاز طراحی و بررسی روایی و پایایی پرسشنامه در سال 1400 انجام شد. در این مطالعه برای بررسی روایی محتوایی از ضریب های CVR و CVI استفاده شد و با کمک روش آلفای کرونباخ، پایایی درونی آن تعیین گردید. نتایج: در مطالعه حاضر شاخص روایی محتوا 8/ 0 تعیین شد که عددی قابل قبول برای این پرسشنامه می باشد. همچنین آلفای کرونباخ 7/. به دست آمد و همبستگی بین سوالات در سطح معناداری 0. 0001 قابل قبول بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر درباره بررسی شاخص های روایی و پایایی مرتبط با پرسشنامه ذکر شده مشخص گردید که پرسشنامه مذکور از روایی و پایایی مناسبی برای بررسی میزان پذیرش تکنولوژی واقعیت مجازی در بین بیماران مبتلا به اختلالات روانی برخوردار می باشد

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دوره های آموزش الکترونیکی بر اساس اصول مبنایی آموزش مریل و طراحی انگیزه ای کلر و همبستگی آن با پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره در آموزش عالی انجام شد. در این پژوهشِ از نوع همبستگی، تعداد 546 نفر از دانشجویان حاضر در دوره های آموزشی الکترونیکی مقطع کارشناسی دانشگاهها، با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ارزیابی کیفیت دوره ها با استفاده از ابزار ارزشیابی کیفیت آموزش اثربخش بر اساس اصول مبنایی و طراحی انگیزه ای - کنترل ارادی با ضریب پایایی آلفای کرانباخ 79/0 انجام شد. پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره به ترتیب با استفاده از مقیاس سنجش پیشرفت یادگیری با ضریب پایایی75/0، و رضایت از دوره با ضریب پایایی 83/0 مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون های همبستگی، تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیری نشان دهنده همبستگی مثبت و معنادار میان تلفیق اصول مبنایی آموزش و عناصر انگیزه ای – کنترل ارادی با پیشرفت یادگیری و رضایت دانشجویان از دوره بود. در این میان عناصر فعال سازی، نمایش، یکپارچگی، حل مسئله، توجه، ارتباط، خودتنظیمی و کنترل محیط بیشترین همبستگی را با این متغیرها نشان دادند. در مجموع، نتایج حاکی از ارتباط معنادار اصول مبنایی و انگیزه ای با کیفیت دوره های آموزش الکترونیکی بود.

با وجود تحولات پی درپی شیوه های آموزشی در ایران و جهان، اتکای شرح دروس مصوب رشتۀ معماری بر محتوای ارائۀ دروس، هدف و منابع درسی در طی ویرایش های متنوعی که در سی سال گذشته انجام شده، نتوانسته به ارتقا و به روزرسانی کیفی آموزش و تناسب بخشی میان اشتغال و محیط یادگیری منجر شود. در نوشتار حاضر تلاش شده است ضمن بررسی ادبیات نقادانه پیرامون آموزش معماری معاصر، امکان سنجی به کارگیری راهبردهای کلان برنامه ریزی درسی در رشتۀ معماری با یکدیگر مقایسه شود. روش پژوهشِ توصیفی حاضر از جنبۀ هدف، کاربردی و به لحاظ برخورداری از کلام، قیاسی و استدلالی است و طیف تغییرات در بازه زمانی مدنظر از راهبردهای «پس رویداد» و «اقدام پژوهشی» در عرصۀ آموزش معماری برخوردار است. آموزش تلفیقی به منظور بستر منعطف تر و فراغت بیشتر از ماهیت مکان و محدودیت های ابزارهای موجود در محیط های دانشگاهی، امکان ارتباط بیشتر با افراد متخصص و بازار کار را فراهم می سازد. این ویژگی با گسترش هوش مصنوعی قادر است با مشاورۀ فردی برای دانشجویان، به بهینه شدنِ آموخته ها با نیازهای فضاهای اشتغال در تناسب بااستعداد هریک از متقاضیان تحصیل در رشتۀ معماری منجر شود.

دانش کمی در مورد سیستم حاکمیتی مؤسسات حسابرسی به ویژه مؤسسات حسابرسی ادغام شده وجود دارد. باتوجه به شکست چندین ادغام، پژوهش حاضر با رویکرد کیفی به مطالعه دو مورد از چالش برانگیزترین موضوعات سیستم حاکمیتی یعنی چگونگی تعیین سهم الشرکه و تقسیم سود و پاداش بین شرکای مؤسسات حسابرسی ادغام شده می پردازد. بینش های حاصل از تحلیل محتوای مصاحبه های عمیق با شرکای مؤسسات حسابرسی ادغامی (28 مصاحبه)، بیانگر آن است که زمانی که دو مؤسسه درگیر ادغام شرایط یکسانی دارند، تقسیم سهم الشرکه بین دو مؤسسه حسابرسی مساوی است و در غیر این صورت اغلب مؤسسه ادغام کننده به عنوان مؤسسه بزرگ تر، درصد سهم الشرکه بیشتری را تصاحب می کند. در مورد چگونگی تقسیم سهم الشرکه در سطح شرکای حسابرسی، تقسیم سهم الشرکه به نسبت درصدهای سهم الشرکه هر شریک قبل از ادغام بیشترین تکرار و اشکال دیگر شامل تقسیم سهم الشرکه بر اساس یک مدل جامع، تقسیم سهم الشرکه به طور مساوی، تخصیص سهم الشرکه بیشتر برای شرکای مؤسسه ادغام کننده و تخصیص اکثریت سهم الشرکه با نظر چند شریک اصلی به خود این شرکا صورت گرفته است. هم چنین، تقسیم منافع در شش مؤسسه بر اساس درصد سهم الشرکه، سه مؤسسه بر اساس رویکرد ترکیبی (عملکرد و درصد سهم الشرکه) و دو مؤسسه برای شرکای اصلی بر اساس درصد سهم الشرکه و شرکای غیراصلی فقط حقوق ثابت صورت می گیرد. یافته های این پژوهش، با باز کردن جعبه سیاه سیستم حاکمیتی مؤسسات حسابرسی ادغامی در بعد منافع شرکا، دستاوردهایی برای مؤسسات

بهبود کیفیت شیوه ی آموزشی و تربیت دبیران آگاه به شیوه های نوین آموزشی در سال های اخیر در سراسر جهان مورد تاکید سیستم آموزش قرار گرفته است. با توجه به تاکید سیستم آموزشی کشورمان به استفاده از روش های سنتی مبتنی بر تکرار و حفظ مطالب که بازدهی و کیفیت کم یادگیری دانش آموزان را به همراه دارد. تربیت دبیران نسبت شیوه های نوین آموزشی برای ارتقاء کیفیت آموزش و یادگیری، دانش آموزان یک امر حیاتی است. شیوه ی آموزشی تربیت بدنی تلفیقی یکی از روش های نوظهور در بخش آموزش است که با پرورش روحیه ی پژوهشگری و تفکر نقادانه کودک سعی دارد با ایجاد فرصت تجربه کردن و اکتشاف با رویکرد دانش آموز محوری مانند بازی های ورزشی، دانش ریاضی را به دانش آموزان بیاموزد. کشورهای توسعه یافته، روش تلفیق تربیت بدنی را بصورت شیوه ی تدریس تلفیقی در مدارس خود اخیرا بعنوان شیوه آموزشی موثر و نوین در مقاطع آموزشی ابتدایی بکار می گیرند. استفاده از آن در سیستم آموزشی کشور نیازمند آشنایی دبیران تربیت بدنی با آن و رفع چالش های پیرامون استفاده از این شیوه ی آموزشی می باشد. مقاله حاضر پیرامون اهمیت و ضرورت روش آموزش تلفیقی تربیت بدنی با تفکر المپیزم در مقاطع ابتدایی برای آموزش علوم پایه مانند ریاضی همچنین نیازهای اساسی دبیران برای بهره گیری از این شیوه پراداخته است.

راز پیشرفت تمدن بشری به شکل امروزی که هم اکنون شاهد آن هستیم چیست؟ اگر کمی بدان فکر کنیم شاید در وهله اول یافته ها و تحقیقات دانشمندان را جواب دهیم که پاسخ صحیحی است اما اگر در هر دوره ای چیزی کشف می شد و امکان انتقال آن به نسل های بعدی وجود نداشت تمدن به شکل امروزی دیگر وجود نداشت، بنابر این آنچه سبب شده است ضمن حفظ ساختار های گذشته پیشرفت حاصل آید آموزش دانسته های نسل حاضر به نسل بعدی است لکن عدم آموزش یا اخلال در آموزش دارای تبعات گسترده ای می باشد. تجربیات دوران پاندمی کرونا و تعطیلی آموزش حضوری به ما این تجربه را نشان داد که نمی توانیم تنها به آموزش مجازی بسنده کرده و نسبت به آموزش حضوری غافل شویم در عین حال با توجه به پیشرفت علم و ورود فناوری در افزایش کیفیت در تمامی سطوح زندگی بشری باید در نگاه تخصصی به آموزش گام به گام آموزش را نیز هدفمند نمود در مقاله پیش رو نسبت به بررسی آموزش تلفیقی که از مباحث روز در حوزه آموزش می باشد خواهیم پرداخت که با توجه به اهمیت درس شیمی برای دانش آموزان متوسطه می توان از آن در جهت جبران نقص آموزش حضوری در تشکیل ساختار های ذهنی دانش آموزان استفاده نمود.

هدف اصلی این پژوهش بررسی نظر معلمان د مورد آموزش تلفیقی کودکان استثنایی و عوامل موثر در این نوع آموزش بود. برای این منظور 488 نفر معلم مدارس عادی و81 نفر معلم مدارس استثنایی به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله و116 معلم تلفیقی به روش نمونه برداری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش به صورت دو پرسشنامه محقق ساخته شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه نظر سنجی معلمان تهیه گردید. پرسشنامه نظر سنجی معلمان در سه فرم خاص ساخته شد.همسانی درونی و قابلیت اعتماد پرسشنامه نظرسنجی به روش باز آزمایی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که از نظر معلم ها آموزش روش های تدریس ویژه مهمترین نیاز آموزشی معلمان تلفیقی است. همچنین محدود کردن تعداد دانش آموزان کلاس بهترین نوع حمایت از معلمان تلفیقی محسوب می شود. از سوی دیگر دیدگاه معلم های استثنایی تحصیل کرده در رشته های علوم تربیتی،معلم هایی که در دوره آموزش تلفیقی شرکت کرده بودند ومعلم های مقاطع ابتدایی و متوسطه نسبت به آموزش تلفیقی به ترتیب مثبت تر از نگرش معلمان عادی،غیر علوم تربیتی، حضور نایافته در دوره آموزش تلفیقی ومعلم های مقطع راهنمایی بود.